سیستان؛ بهشت باستان شناسان ودهستان لوتک :دروازه ورود به این بهشت است.
لوتک ، روستایی است از توابع بخش شیب آب شهرستان هامون در استان سیستان وبلوچستان. لوتک در وازه ورودی سیستان محسوب میگردد. این روستا دارای قلعه ای به قدمت 1200سال یعنی 12 قرن، ومربوط به دوره اسلامی ومعاصر قلعه های روم ورامرود وگردی قلعه وحوضدار وکندر وقلعه مچی میباشد.مهندس ذوالفقار کرمانی که فارغ التحصیل دارالفنون است در سال 1288از جانب ناصرالدین شاه قاجار مامور نقشه برداری وآمار گیری از سیستان میشود .در صفحه 144کتاب جغرافیای نیمروز اینگونه مینویسد : قلعه لوتک در سمت مغرب وجنوب قلعه سکوهه واقع شده است که در سابق قلعه وارگ معتبر داشته ودر حال حاضر خراب شده ولی آثار عمارت عالی ان دیده میشود . روستای لوتک در سال 1204 توسط سردارلشکرخان رخشانی جهت تامین امنیت منطقه ایجاد شدو قبل از آن امنیت این منطقه توسط دویست نفر سواره نظام طایفه رخشانی که در قلعه و ارگ غرب لوتک ساخلو بودند برقرار میگردید . لوتک به معنی سرزمین خشک وبی آب وعلف است ( لوتک: لوت+ اَک= لوت کوچک، کویر کوچک، بیایان کوچک) که البته به دستور لشکرخان رخشانی وبا احداث انهار و انتقال آب به این منطقه از مراکز عمده کشاورزی جنوب سیستان گردید و تا بیست سال قبل بسیار آباد و بخشنده بود اما اکنون بر اثر خشکسالی های پی در پی منطقه ای خشک و بی آب و علف تبدیل شده است و اقتصاد آن برپایه تجارت استوار است. مرحوم لشکرخان رخشانی،افرادی از طوایف رخشانی ، کیخا –سرحدی – جنابادی – خلیلی – گمشادزهی – ریگی – براهویی – غلجه ایی- پیری - سیاه سر و گروهی از افغانی های هزاره، را در این منطقه اسکان داد و روستا شکل گرفت. مکتب خانه توسط ملا علی آخوند تاسیس شد اما پس از احداث تعلیمات و سپس مدرسه دوازده بهمن لوتک بساط مکتب خانه ها برچیده شد. بسیاری از علمای معروف ومجتهد زمان هنگام عبور از لوتک ورفتن به شهر زابل در مسجد جامع لشکرخان رخشانی، نماز خوانده وبه سخنرانی پرداخته اند . شاید کمتر روستایی همانند این روستا افراد نخبه به جامعه علمی کشور وحتی خارج از کشور تحویل داده باشد . بیش از صدها پزشک واستاد دانشگاه ومحقق ومعلم واندیشمند یادگار این منطقه اند .